Teleurstellend

Op 15 november belde ik de poppenmaakste Damiet van Dalsum op

Ik had haar een lange brief verstuurd en aangegeven dat ik graag contact met haar wilde hebben. Toch had ze me helemaal nog niets laten horen en dit was de reden waarom ik haar maar eens persoonlijk op ging bellen.  Hier onder dus allereerst de brief die ik haar had willen versturen.

Disappointing


On November 15 I called the doll maker Damiet van Dalsum

I had sent her a long letter and indicated that I would like to have contact with her. Yet she hadn't let me hear anything at all and this was the reason why I decided to call her personally. So first of all, here's the letter I wanted to send her.

Beste Damiet van Dalsum  (14-11-2021)

 

Hierbij wil ik graag aangeven dat ik graag eens persoonlijk kennis met u wil komen maken. Ik heb net als uzelf een groot hart voor het poppentheater in heel zijn hoedanigheid en u maakt bijzonder poppentheater heb ik kort geleden ook werkelijk gezien. In het centrum werd ik al eens getrokken naar uw theatertje toen ik in Dordrecht was, maar kende u amper.

Ik kom helaas niet zovaak meer in Dordrecht.

Laatst toevallig nog wel even om de dochters van mijn overleden vriend op te zoeken. Zij werken beiden in zorg en onderwijs en 1 van hun woont nog steeds in Dordrecht en heb dus een paar weken geleden nog even mijn poppen aan hun laten zien met wat muziek dat ik er dan live bij maak.

Ik vind dat je bijzondere poppen maakt Damiet en daarom wil ik je beter leren kennen om gewoon eens te kijken of we iets voor elkaar kunnen betekenen.

Zelf ben ik alleen maar plaatselijk af en toe een klein beetje bekend, maar heb dat nooit gezien als een grote must.

Toch werk ik graag samen met kundige mensen en steken je poppen voor mij gewoon ergens boven uit. Ik ken veel poppentheaters en spelers, zoals bijvoorbeeld de poppen van KOOMANS POPPENTHEATER in Den Haag, waar ik natuurlijk ook al eens kennis mee heb willen maken. (vooral toen ik in 2004 bij hun om de hoek kwam te werken in de psychatrische hulpverlening voor kinderen. ( De Banjaard)

Ik begon zelf met theater spelen toen ik nog een tiener was in Leeuwarden Maar mijn grote fascinatie voor het poppenspel begon eigenlijk pas met mijn kennismaking met Triangel in Meppel.

Het eerste poppentheater dat ik tegenkwam voor volwassenen.

Triangel was tot stand gekomen door een vroegere jeugdherberg vader en moeder, genaamd Henk en Ans Boerwinkel en na hun vertrek was ik het toevallig die toen ik in de jeugdherberg kwam werken. Door mijn enthousiastme nam ik veel mensen uit Leeuwarden mee naar Meppel om TRIANGEL in levende lijve te ontdekken,

Later werkte ik samen met Godfried Beumers ( een poppenspeler uit Enschede die bekend was van het pop en spel collectief) Hij maakte toen dus een revue voor minderheden, waarvoor ik een decorontwerper was. Ik lanceerde op de AKI (kunstacademie in Enschede) mijn eerste poppenspel en werd daarna tot het eind van mijn opleiding begeleid door een groots decorontwerpster voor de Nederlandse televisie ( Els Salomons) .

In 1988 maakte ik kennis met theatergroep Dwarf en werkte veel samen met de groep en liet ze mijn idee voor een straatopera met poppen uitvoeren.

Het was in eerste instantie een een hele fijne band waarmee ik jarenlang liefdevol heb samengewerkt, maar na een plotselinge aanvaring met de poppenmaakster, stopte helaas ieder contact ( ik bleek een zeer gevoelig trauma opgerakeld te hebben) Voorts richtte ik me vervolgens op het poppentheater van Hotel Modern. werd bevriend met voormalig poppenspeler Jozef van der Berg en onderzocht grondig zijn laatste voorstelling "GENOEG GEWACHT" een stuk als antwoord op "WACHTEN OP GODOT" (van Samuel Backett)

 

Na onderzoek was ik het niet helemaal met Jozef eens en bedacht op een gegeven moment zelf de poppen Piet & Kameelhond. (gebasseerd op Pozzo & Lucky, met de namen Piet & Kameelhond) Dit zijn 2 marionetten waarmee ik zelfs gisteren nog een kleine voorstelling heb gegeven bij een "meet en greet" bijeenkomst van "BIJNA THUIS" (zie artist.jouwweb.nl) Normaal gesproken laat ik mensen op straat met deze poppen kennismaken (in het centrum van Delft) Ook nam ik nog eens contact op met poppenspeler Fred Delfgaauw die in aanvang ook nog zeer belangrijke contacten heeft gehad met poppenmaakster Leni Lintelo/Spekman, De eerste productie van Fred is zelfs tot stand gekomen door zijn bevriende relatie Leni Lintelo/Spekman ( vader van Leni, meester Spekman was eveneens een zeer bijzonder mens en maakte hoorspelen voor de radio.)

Helaas voltrok destijds ook al voor Fred Delfgaauw hetzelfde dat mij had kunnen overkomen. Allemaal vanwege dat achterliggend trauma van Leni. Ik hoop dat het inmiddels echt iets beter met haar gaat. Inmiddels speel ik al meerdere jaren Piet & kameelhond in binnen en buitenland met veel succes. Ik bekeek vanmiddag nog even de documentaire waar je geïnterviewd werd door Bert de Boer
Blij verrast was ik na het zien van de documentaire van een paar jaar geleden. Zoals ik dat gewoon ben geworden om iets goed in me op te nemen, maakte ik er een visuele HIWI-drawing van jullie interview.

Ik doe dat wekelijks voor programma de verwondering, gewoon omdat ik het leuk vind om me in andere mensen goed te verplaatsen. Geweldig dat je de beperking van de toneelschool al zeer snel in de gaten hebt gekregen. Toevallig heb ik de toneelschool in Maastricht ook een jaar lang zijdelings meegemaakt omdat ik een vrouw had getroffen die zo graag actrice wilde worden. Ons huis in de Heeg werd daar dus een opvanghuis voor afgebrande leerlingen aan die toneelschool. Het was vreselijk om te zien hoe leerlingen daar behandeld werden vond ik. Dat jij die beperking van die toneelschool zag , vond ik fijn om te vernemen.

Ook de vergelijking die je maakte tussen "non" en “actrice” vond ik erg grappig! Je omschreven verhaal in het interview deed me gelijk denken aan " zwerftocht van een trollenkind" een boekje van een zekere Rita Tornqfish, het boekje dat mij in 2003 ten zeerste aantrok en de reden werd om haar te willen bereiken. Ik had het gelezen toen ik in de 20 was. Ik wist niet waar ze woonde, maar ze bleek in Nederland te wonen en destijds in Noorwegen. Ze was verstaalster en bevriend geweest met de bekende schrijfster Astrid Lindgren.

 

Door het persoonlijk gesprek met de gescheiden Rita, bleek dat ze na haar scheiding Verschuur is gaan heten, ik kreeg ik een beter beeld van beide schrijfsters, net als ik het beeld van Annie M. G Schmidt nader heb willen bestuderen. Veel geloofsdenominaties zijn werkelijke oorzaak van dat mensen niets meer van de prachtige Bijbelverhalen willen weten.

Maar als je door krijgt dat de 2 vrouwen Sarah & Hagar zelfs model staan voor DE BAAS & SLAAF, dan begrijp je ook beter het verschil tussen POZZO & LUCKY of mijn marionetten PIET & KAMEELHOND (Sarah = princes en Hagar= vluchteling (stanger) Het zou mij dus een grote eer zijn om mijn 2 marionetten PIET & KAMEELHOND aan je voor te mogen stellen. (Tevens doe ik je toekomen een zogeheten HIWI-drawing die ik maakte naar aanleiding van de indruk van het gesprek met Bert de Boer.

 

Ik hoop dat je het leuk en zinvol vind om te vernemen.
Zij maken zich graag op om de wereld verder te verkennen en zich in de Filippijnen definitief te willen gaan vestigen.
https://straattheater.jouwweb.nl/straatmuzikanten 
www.stichtingbando.nl 
Landen die we aandeden waren Engeland en de Filippijnen.
zie ook: https://straattheater.jouwweb.nl/straatmuzikanten 
https://puppetsandprinces.jouwweb.nl 

 

Ik verneem graag een antwoord

Met vriendelijke groet van Hans de Groot

Dear Damiet van Dalsum (14-11-2021)

 

I would like to indicate that I would like to meet you personally. Just like you, I have a big heart for puppet theater in all its capacity and you make special puppet theater I have actually seen recently. I was already drawn to your theater in the center when I was in Dordrecht, but I barely knew you.

 

Unfortunately I don't come to Dordrecht that often anymore.

Recently I happened to visit the daughters of my deceased friend. They both work in care and education and 1 of them still lives in Dordrecht and so I showed them my dolls a few weeks ago with some music that I then make live.

I think you make special dolls Damiet and that's why I want to get to know you better just to see if we can do something for each other.

I myself am only a little known locally now and then, but I have never seen that as a big must.

Still, I like to work with skilled people and your dolls just stand out for me. I know many puppet theaters and players, such as the puppets of KOOMANS POPPENTHEATER in The Hague, which I have naturally wanted to get to know. (especially when I came to work with them in 2004 in psychiatric care for children. (De Banjaard)

 

I started playing theater myself when I was still a teenager in Leeuwarden. But my great fascination for puppetry actually only started with my acquaintance with Triangel in Meppel

 

The first puppet theater I encountered for adults Triangel was created by a former youth hostel father and mother named Henk and Ans Boerwinkel and after they left it happened to be me when I came to work in the youth hostel

Because of my enthusiasm I took many people from Leeuwarden to Meppel to discover TRIANGEL in person,

 

Later I worked together with Godfried Beumers (a puppeteer from Enschede who was known for the pop and play collective). minorities, for which I was a set designer I launched my first puppet show at the AKI (art academy in Enschede) and was then taught until the end of my education iding accompanied by a great set designer for Dutch television (Els Salomons).

 

In 1988 I became acquainted with the theater group Dwarf and worked a lot with the group and had them perform my idea for a street opera with puppets. At first it was a very nice band with whom I have lovingly worked together for years, but after a sudden collision with the puppet maker, unfortunately all contact stopped (I turned out to have stirred up a very sensitive trauma). I then focused on the puppet theater of Hotel Modern.

became friends with former puppeteer Jozef van der Berg and thoroughly researched

his latest performance "WAITED ENOUGH" a piece in response to "WAITING FOR GODOT" (by Samuel Backett)

 

After research I did not completely agree with Jozef and at a certain point I thought even the dolls Piet & Camelhond. (based on Pozzo & Lucky, with the names Piet & Camelhond)

These are 2 puppets with which I even gave a small performance yesterday at a "meet and greet" meeting of "NEARLY HOME" (see artist.jouwweb.nl)

Normal spoken I introduce people on the street to these dolls (in the center of Delft) I also contacted puppeteer Fred Delfgaauw who in the beginning also had very important contacts with puppet maker Leni Lintelo/Spekman, Fred's first production was even created by his friend Leni Lintelo/Spekman (father of Leni, Master Spekman was also a very special person and made radio plays for the radio.)

 

Unfortunately, the same thing happened to Fred Delfgaauw that could have happened to me. All because of Leni's underlying trauma. I hope she's doing a little better by now. I have been playing Piet & Camel Dog for several years now, both at home and abroad, with great success.

This afternoon I watched the documentary where you were interviewed by Bert de Boer
I was pleasantly surprised after seeing the documentary a few years ago.

 

 

As I've become accustomed to taking in something well, I turned your interview into a visual HIWI drawing.

I do that every week for the wonder program, simply because I like to put myself in other people's shoes. It's great that you noticed the limitations of the drama school very quickly. Coincidentally, I also experienced the drama school in Maastricht sideways for a year because I had met a woman who so desperately wanted to become an actress. Our house in De Heeg became a shelter for burned-out students at that drama school.

I thought it was terrible to see how students were treated there. That you saw that limitation of that drama school, was nice to hear. I also found the comparison you made between "nun" and "actress" very funny! Your described story in the interview immediately reminded me of "wandering of a troll child" a book by a certain Rita Tornqfish, the book that attracted me very much in 2003 and became the reason for wanting to reach her. I had read it when I was in my 20s. I didn't know where she lived, but it turned out that she lived in the Netherlands and at the time in Norway. She had been a translator and friend of the famous writer Astrid Lindgren.

Through the personal conversation with the divorced Rita, it turned out that after her divorce they will be called Verschuuris, I got a better picture of both writers, just as I wanted to study the image of Annie M. G Schmidt more closely. Many denominations are the real cause of people not wanting to know more about the beautiful Bible stories.

But when you realize that the 2 women Sarah & Hagar are even models for THE BOSS & SLAVE, you will also understand better the difference between POZZO & LUCKY or my puppets PIET & CAMEL DOG ​​(Sarah = princess and Hagar = refugee (stanger) it would therefore be a great honor for me to introduce my 2 puppets PIET & CAMEL DOG ​​(I am also sending you a so-called HIWI drawing that I made as a result of the impression of the conversation with Bert de Boer.

 

I hope that you find it fun and useful to hear.
They are eager to explore the world further and to settle permanently in the Philippines.
https://straattheater.jouwweb.nl/straatmuzieken 
www.stichtingbando.nl 
Countries we visited were England and the Philippines.
see also: https://straattheater.jouwweb.nl/straatmuzieken 
https://puppetsandprinces.jouwweb.nl 

 

I would like to hear an answer

With kind regards from Hans de Groot

Damiet van Dalsum ( geboren in Breda in 1943  blijkt de oudere zuster van Josine van Dalsum (1948), een bekend actrice, die ik zeker nog goed ken. Zij zullen beiden opgegroeid zijn in de stad Breda

Hierna schreef ik een brief om mijn onvrede de vrije lucht te geven. Ik stuurde de brief niet aan haar op, maar plaatste hem hier.

After this I wrote a letter to give my dissatisfaction free air. I didn't send the letter to her, but put it here.

De reactie van Damiet stelde me teleur na ons telefonisch contact. Ik voelde geen collegiale gevoelens meer bij haar en zij wist blijkbaar niet wat ze met mijn schrijven aan moest en wilde in ieder geval geen contact meer met mij. En dat vond ik eerst jammer.

Uit oprechte bewondering voor het poppenspel dacht ik met enig recht dat ze haar af en toe zou mogen benaderen, maar haar houding was ronduit onaardig.

Ik had vele uren besteed aan het schrijven van een oprechte brief aan iemand met mogelijk veel overeenkomsten. Maar ik betekende nog steeds niets voor haar en ze vond de poppen Piet &, Kameelhond totaal oninteressant. Nou, ik weet het. Kunst kan natuurlijk heel elitair zijn en kunst met een poppentheater natuurlijk helemaal.

Dit had ik natuurlijk al meegemaakt bij een Amsterdams poppentheater dat ook te maken wilde hebben met "opera's met poppen" die ikzelf helaas niet zo heel bijzonder vond.

Pas later begreep ik dat de erg bekende Nederlandse actrice Josine van Dalsum hoogstwaarschijnlijk haar jongere overleden zus moet zijn geweest. Ze stond dus letterlijk in de schaduw van haar jongere zus in een groot katholiek gezin. Misschien zijn er nog wat nare littekens voor Damiet.

 

Damiet's response disappointed me after our phone contact. I didn't feel any collegiate feelings with her anymore and she apparently didn't know what to do with my writing and in any case didn't want any further contact with me. And I thought that was a shame at first.

Out of truly sincere admiration for puppetry, I thought with some right that she would be allowed to approach her once in a while, but her attitude was just plain unkind.

I had spent many hours writing someone a sincere letter with possibly many similarities. But I still meant nothing to her and she found the dolls Piet &, Camel-dog ​​completely uninteresting. Well, now I know. Art can of course be very elitist and art with a puppet theater of course completely.

Of course I had already experienced this with an Amsterdam puppet theater that also wanted to deal with "operas with puppets" that I unfortunately didn't find very special.

Only later did I understand that the very famous Dutch actress Josine van Dalsum most probably have been her younger deceased sister. So she literally stood always  in the shadow of her younger sister from the arge Catholic family. Perhaps there are still some nasty scars for Damiet.